wróć do GAWĘDA>>

Wykaz duchownych, którzy pełnili Służbę Bożą w Farze św. Bartłomieja w Opocznie.

        Jeszcze u schyłku XIX w. w "Księgach Ludności Stałej Opoczna" była pozycja pt. "Kościół Farny św. Bartłomieja" pod którą byli notowani duchowni pełniący tutaj obowiązki swojego powołania. Na początku XX w. tytuł ten nie był już używany. Wynika to z niskiego poziomu umysłowego mieszkańców naszego Grodu. W sąsiednim Radomiu i Piotrkowie Trybunalskim zachowano do dnia dzisiejszego pojęcia "Kościoła Farnego". Żal, że w Opocznie pył zapomnienia pokrywa ojczyste dzieje. Byłoby rzeczą chwalebną, aby do Kościoła św. Bartłomieja powrócił tytuł: "Kościół Farny św. Bartłomieja". Choćby tylko dla zachowania tradycji miejscowej.
        Ustalenie pełnej liczby duchownych pełniących w Opocznie urząd "Proboszcza Farnego" (Par. Rzym. Kat. św. Bartłomieja przy ul. Kościelnej 2) jest rzeczą niezmiernie trudną, gdyż od 1818r. Opoczno znajdowało się w granicach Archidiecezji Gnieźnieńskiej w Gnieźnie. Granica Diecezji przebiegała poza wsiami: Dzielną, Różanną i Dębinkami. Sąsiednie Karwice już należały do Par. Rzym. Kat. św. W. Ap. Piotra i Pawła w Gowarczowie i wraz z Parafią wieś ta znajdowała się w granicach Diecezji Krakowskiej.
        Wobec powyższego wszystkie dokumenty znalazły się w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie. Przed wybuchem wojny w 1939r. całą zawartość Archiwum przewieziono do Stolicy. Tam podczas bombardowań we wrześniu 1939r. wszystko spłonęło doszczętnie. To co podaję niżej, to tylko żałosne szczątki cudem uratowane od zwykłej, ludzkiej niepamięci.
        Wcześniej w czasie burz dziejowych i zawieruch wojennych wiele bezcennych dokumentów wraz z "Domami Bożymi" stawało się ofiarami pożogi wojennej.
        Od 1818r. mamy Diecezję Sandomierską i w Jej Archiwum znajdują się już dokumenty w komplecie. Od tej chwili zmieniły się granice Diecezji. Kosztem Diecezji Krakowskiej i Archidiecezji Gnieźnieńskiej powstała Diecezja Sandomierska, gdyż taka wówczas zachodziła potrzeba w Kościele.
Dla ciekawości należy wyjaśnić, iż na terenie miasta Opoczna istniały

• Par. Rzym. Kat. p. w. św. Marii Magdaleny - Stare Miasto
• Par. Rzym. Kat. p. w. św. Wojciecha - w rogu miasta
• Par. Rzym. Kat. zwana również Szpitalną p. w. Św. Ducha i św. Leonarda - skrzyżowanie Pl. Kilińskiego, ul. Inowłodzka
• Par. Rzym. Kat. p. w. św. Bartłomieja zwana Farną, której podlegały wyżej wymienione Parafie.

        Historia powtarza się. Toczy się ona "Kołem Fortuny". Dzisiaj już w Opocznie mamy trzy Parafie Rzym. Kat.
Proboszczowie z "Fary św. Bartłomieja" prezentują się następująco"

• 1521r. ks. Gotard ze Smogorzowa.
• 1521r. ks. Stanisław z Kordęba - proboszcz Szpitalny od Św. Ducha i św. Leonarda.
• 1622r. ks. Jan Albert Liwski (s. Jana i Reginy z d. Żelanka) był oficjałem oraz dziekanem opoczyńskim. Zmarł w 1645r.
• 1661r. ks. Jan Krzyżanowski - prepozyt i oficjał opoczyński.
• 1684r. ks. Mateusz Lasotowicz - prepozyt opoczyński.
• 1690r. ks. Zygmunt Chrząstowski - proboszcz Skrzynna i Opoczna.
• 1702r. ks. Maciej Biliński - scholastyk i oficjał wolborski, prepozyt opoczyński.
• 1725-1729r. ks. Stanisław Kozerawski - oficjał opoczyński i pleban Szpitalny Św. Ducha i św. Leonarda. Rodzina ta wydała kilku duchownych, a m.in. proboszcza opoczyńskiego ks. Tomasza Kozerawskiego - 1750r. oraz wydała dwóch biskupów. Jeden był "Biskupem Krakowskim" oraz współfundatorem Klasztoru OO. Bernardynów w Paradyżu. Ponadto proboszczowie piszący się "Kozerawscy" vel. "Koźlerogi" ufundowali dzwony do Kościoła Farnego św. Bartłomieja w naszym mieście.
• 1738r. ks. Maciej Antoni Sulima Pęgowski, prepozyt i oficjał opoczyński.
• 1769r. ks. Tomasz Sikorski i Andrzej Kiełkiewicz - "mansjonarze opoczyńscy.
• 1773r. ks. Piotr Kościński, prepozyt ec. phils Opoczno.
• 1793r. ks. Felix Alojzy Lasota - mansjonarz i prepozyt opoczyński.
• 1796r. ks. Jan Siekierski był dziekanem opoczyńskim. W Kunicach popełnił samobójstwo. Był wielkim patriotą i działaczem niepodległościowym. Samobójstwo prawdopodobnie upozorowane przez carskich siepaczy. Oficjalnie podano ten przypadek jako śmierć samobójczą. Pochowany za murem cmentarza w Kunicach. Miejsce to znaczy w murze krzyż z czerwonej cegły. Ś.p. ks. Jan Matejek czynił u Biskupa Sandomierskiego starania o ekshumację i wtórny pochówek z pełnym ceremoniałem przysługującym duchownemu rzym. Kat. Śmierć przedwczesna przerwała starania i doczesne szczątki Bohatera sprawy narodowej nadal pozostają za murem cmentarza parafialnego w Kunicach.
• 1826r. ks. Jan Nepomucen Tomaszewski wielki patriota i działacz niepodległościowy - dziekan i proboszcz opoczyński. Wielki pokutnik, który umierając, życzył sobie, aby pochowano go na przejściu w alejce cmentarnej (północno - zachodni róg kościoła św. Marii Magdaleny), aby był deptany po śmierci. W 1948r. zarwało się kolebkowe sklepienie wapienne. Było widać szczątki szat liturgicznych. Ówczesny grabarz ś.p. Karol Wolowski zasypał gruzem grobową zapadlinę. Potem, gdy dowiedział się o tym ś.p. ks. kan. Piotr Jaroszek bardzo ubolewał nad tym. Twierdził, że zapadlinę należało przykryć płytą kamienną ze stosownym napisem (co zrobiono w roku 2002).
• 1846r. ks. Józef Janicki - prałat, archidiakon Katedry Sandomierskiej.
• 1854r. ks. Wojciech Drążkiewicz - wielki rusofil, aby ukryć związek z własnym bratem Antonim, który był oficerem u gen. Langiewicza (w latach 1863-1864).
• 1873r. ks. Franciszek Łubieński - proboszcz i dziekan opoczyński.
• 1882r. Józef Kędzierski - proboszcz i dziekan opoczyński.
• 1895r. ks. Stanisław Ruciński - proboszcz i dziekan opoczyński oraz kan. kol. Opoczyński. W
• 1904r. odszedł do Sienna, gdzie zmarł.
• 1904r. ks. Jan Dąbrowski - proboszcz i dziekan opoczyński oraz szambelan Piusa X.
• 1914r. ks. Stanisław Radomski proboszcz i dziekan opoczyński.

Opracował: Włodzimierz Koperkiewicz

wróć do GAWĘDA>>