(zobacz też tu)
Herb Odrowąż, który obecnie jest herbem miasta Opoczna jest jednym z najstarszych
herbów w Polsce /obok herbów Nowina i Korczak/. Należał do licznego w okresie
średniowiecza rodu Odrowążów, który wg.
J. Długosza przybył z Moraw. Kronikarz określił ich jako "mężów przezornych
i wymownych, skłonnych do mowy popędliwej", Pierwsza, niepewna wzmianka
o Odrowążach pochodzi z 966r. W przywileju klasztoru na Łysej Górze wspomniany
jest Saula de Końskie, hrabia Odrowąż. Wiadomość ta nie jest prawdziwa, gdyż
klasztor na Łysej Górze był ufundowany znacznie później. Niektórzy przyjmują,
żę dom Odrowążów "stanął w Polsce" razem z żoną Mieszka I Dąbrówką
i został założony przez "Saula de Końskie", który przybył do Polski
z wielkimi skarbami".
Początki rodu Odrowążów nie są więc znane. Pewne jest natomiast to, iż w XII
w. istniał na ziemiach polskich taki ród a ich herb występuje w XIVw, i jest
wymieniony obok innych w "Wappenboek" herolda z Flandrii, Gelrego.
Posiadał już taką formę jak obecnie.
Odrowąźowie posiadali swe dobra m.in. w kasztelanii żarnowskiej parafie: Białaczów,
Końskie, Odrowąż oraz inne miejscowości na taranie ziem polskich. W XV-XVIw
Odrowążowie byli dzierżawcami starostwa opoczyńskiego. W XVw. dzierżawcą był
Eustachiusz ze Sprowy, w latach 1478-1515 Jan -chorąży sandomierski, do 1543r.
Stanisław, brat w/w kasztelan żarnowski, Stanisław s. Stanisława, sekretarz
królewski w latach 1543-1555.
Herb Odrowąż posiada jeden z częściej spotykanych elementów w polskich herbach
- strzałę, która samodzielnie występuje w 8 herbach, a współistnieje z innymi
znakami w 82 odmianach.
Kasper Niesiecki w swym herbarzu opisuje herb Odrowąż następująco "Ma być
w polu czerwonym strzała biała, z końcami na obie strony zakrzywionymi. W hełmie
ogon pawi, a w nim tenże herb." Herb ten był także opisywany jako "zawascha
y rogaczyna".
Symbolika tego dosyć oryginalnego herbu w heraldyce polskiej jest niejednoznaczna
i nie jest wyjaśniona do końca. Bartosz Paprocki w 1584r, podawał następującą
legendę związaną z powstaniem herbu Odrowąż oraz jego znaczeniem: "Mąż
jeden sławny w Morawiew w cudzej ziemi z poganinem o sztukę strzelał z łuku
potem z nim i za pasy chodził i dziwnych sztuk rycerskich ze sobą próbowali.
Ów poganin, widząc, że nań szczęścia i mocy nie miał, przed monarchą krainy
onej, znając łaskę pańską dla tego, że mu się z każdym nieprzyjacielem fortunnie
w potrzebach zdarzyło chcąc i nad onym górę otrzymać o szczudłki z nim przed
cesarzem czynić chciał. On z gniewu mając to sobie za zelżywość uchwycił za
gębę, którą mu z wąsem i nosem oderwawszy na strzałę wetknął i ukazał panu,
który wzgardziwszy onym poganinem zeszpeconym dał mu za wieczny upominek onej
jego zwierzchności nad nim strzałę przez wąs przewleczoną i nazwał go Odrzywąs.
"Odrowąż po ten wiek."
W końcu XIXw. Franciszek Piekosiński wysunął hipotezę, iż herby Odrowąż, Ogończyk,
Kościesza, Lis wywodzą się ze znaków runicznych przybyłych na ziemie polskie
w VIII i IXw. od Normanów. Twierdzi, że przyjęto je jako znaki stannicze. Następnie
w ciągu wieków uległy przekształceniu. Piekosinski w herbie Odrowąż dopatrzył
się run "tyr" i "madr". Runa "tyr" zbliżona była
do strzały ustawionej wąsem do góry. Pierwotnie oznaczała boga wojny Thora,
potem wojownika. Runa "madr" o kształcie zbliżonym do półksiężyca
oznaczała uogólniając symbol wiedzy.
F. Piekosinski twierdzi, że godła te przetrwały w tradycji polskiej i po kilku
wiekach ich symbolika przestała być znana. W herbie Odrowąż dopatrzono się więc
strzały.
Niekiedy nazwę herbów kojarzono z nazwani rzek i jezior. I tak herb Odrowąż
niektórzy wywodzili od słowa Odra. W związku z tym upatrywano siedzib przodków
rodu Odrowążów właśnie nad Odrą.
Obecnie herb Odrowąż jest herbem miasta Opoczna. prawdopodobnie nie jest herbem
historycznym tego miasta.
Po raz pierwszy "sigillum civitatis Oppoczno" jest wzmiankowane w
1487r. Nie zachowały się jednak informacje dotyczące tegoż znaku. Przypuszczać
należy, że znak związany był z osobą św. Bartłomieja, patrona opoczyńskiego
kościoła parafialnego ufundowanego przez króla Kazimierza Wielkiego. Pierwsze,
znane obecnie wizualne przedstawienie herbu Opoczna pochodzi z XVIIw. W Muzeum
Narodowym w Krakowie znajduje się odcisk opłatkowy i przerys pieczęci z 1683r.
Przedstawiają one św. Bartłomieja /wyobrażenie całej postaci/ z mieczem wzniesionym
do góry /lub nożem/. Średnica pieczęci - 47mm. Następne wizualne przedstawienie
herbu Opoczna pochodzi z 1778r. Odcisk opłatkowy i przerys pieczęci ukazuje
całopostaciowe wyobrażenia św. Bartłomieja. W prawej ręce trzyma nóż w lewej
odartą, własną skórę. Wyżej przedstawione odciski i przerysy pieczęci znajdują
się w "Zbiorze heraldycznym M. Gumowskiego" i w "Zbiorze pieczęci
miejskich Wiktora Wittyga". w "Zbiorze heraldycznym Gumowskiego znajduje
się również przerys herbu Opoczna, który został zaprojektowany przez T. Chrząńskiego
w 1847r. Przedstawia on postać św. Bartłomieja w powłóczystych szatach z aureolą
i eżem /mieczem/ wzniesionym do góry. /Dokładniejszy opis w/w pieczęci znajduje
się w pracy F. Kiryka "Opinia w sprawie herbu Opoczna" - w zbiorach
Muzeum Regionalnego w Opocznie/ W archiwum Muzeum Regionalnego w Opocznie znajduje
się również dokument z 22 VI 1796r. stanowiący wypis z akt wójtowskich opoczyńskich
dokonany przez Macieja Klimeckiego, pisarza. Na dokumencie tym widniej odcisk
pieczęci miasta Opoczna. średnica w/w pieczęci - 49mm. 0pis - w centrum koła
owalna tarcza z wyobrażeniem św. Bartłomieja /całopostaciowym/. W prawej ręce
trzyma noś wzniesiony do góry. Nad owalną tarczą korona /otwarta/ po jej bokach
dwie palmowe gałązki. W otoku pieczęci napis "Sigillum Civitatis S.R.M.
Opoczno" /S. - Sacre, R. - regiae, M. - majestatis/ w/w odcisk pieczęci
jest nieomal identyczny z odciskiem pieczęci z 1683r.
Z powyższych rozważań wynika, iż pierwszym herbem Opoczna był wizerunek św.
Bartłomieja, który był stosowany do końca I Rzeczpospolitej. Obecny herb Opoczna
przyjęty został dopiero po II Wojnie Światowej.
<Zabytki> <Historia> <Zdjęcia> <Gawęda> <Żydzi> <Legendy> <Linki> <Autorzy>