Lata 20. XVII wieku - częściowa odbudowa zamku kazimierzowskiego z ruin; mieściło
się tułaj kilka pokoi, kancelaria grodzka, mieszkanie burgrabiego i wieża zwana
wieżą szlachecką.
I połowa XVII wieku - w Opocznie istniał młyn zwany „nowym" zbudowany przez
starostę, browar zwany „zamkowym".
1646 r. - starosta opoczyński Zbigniew Oleśnicki nadaje ludności żydowskiej
w Opocznie 12 placów znajdujących się na przedmieściu zamkowym z przeznaczeniem
na budowę domu; Żydzi otrzymali również pozwolenie na budowę kirkutu i synagogi.
1655 r. - na teren opoczyńskiego wkraczają Szwedzi.
12 IX 1655 r. - potyczka ze Szwedami w Opocznie nad brzegiem rzeki Drzewiczki.
1660 r. - w Opocznie po zniszczeniach potopu szwedzkiego znajdowało się tylko
15 domów, 5 na przedmieściu; w Opocznie pracowało tylko 11 rzemieślników
1670 r. - ludność żydowska Opoczna otrzymała zezwolenie na wykopanie studni
i wybudowanie łaźni.
1715 r. - król August Mocny nakazał Żydom zburzyć bóżnicę i w przeciągu 3 miesięcy
wynieść się z miasta.
1765 r. - w Opocznie pracowali rzemieślnicy skupieni w cechach: szewskim. prasołów,
kuśnierzy i kowali.
1765 r. - starostwo opoczyńskie obejmowało miasto Opoczno i wsie: Ogonowice.
Sitowę, Ostrów. Dęborzeczkę, Dębę, Bukowiec, Kłonno, Małoszyce, Wójcin, Domaszno,
Wirzynkę, Wólkę Kuligową, Wolę Podlaskową, Turowice. Rudzisko i dwie dzierżawy
Radzice i Pląskowice
1765 r. - ludność żydowska Opoczna posiadała 12 placów podmiejskich, 41 placów
w mieście.
1784 r. - starostą opoczyńskim został Jan Małachowski, późniejszy poseł ziemi
opoczyńskiej na Sejm Czteroletni.
1787 r. - pożar dzielnicy żydowskiej Opoczna.
1789 r. - Opoczno reprezentowane przez Kazimierza Unickiego (pisarza miasta
Opoczno) i Wojciecha Razaczyńskiego (radnego Opoczna) podpisało się pod Aktem
Zjednoczenia Miast oraz wzięło udział w słynnej „czarnej procesji".
* 1791 r. - mieszczanie opoczyńscy nadali tytuł „honorowego obywatela Opoczna"
marszałkowi Sejmu Wielkiego Stanisławowi Małachowskiemu.
* 22 marca 1794 r. - do Opoczna przybyła l Brygada Kawalerii pod dowództwem
gen. A. Madalińskiego, ścigana przez wojsko zaborcze dowodzone przez Igelstroma
(wystąpienie Madalińskiego zapoczątkowało powstanie kościuszkowskie). (zobacz
też tu)
* kwiecień 1794 r. - powiat opoczyński wystawił 50 konnych milicji pospolitego
ruszenia walczących z zaborcami w powstańczych oddziałach milicji sandomierskiej,
dowodzonej przez Antoniego Mińskiego.
* kwiecień - maj 1794 r. - w Opocznie powstała powstańcza władza wykonawcza
- Komisja Porządkowa.
* maj 1794 r. - na terenie opoczyńskiego operował oddział powstańczy dowodzony
przez Strasza.
* 1795 r. - po upadku powstania kościuszkowskiego i trzecim rozbiorze Polski
Opoczno zostało wcielone do cyrkułu koneckiego, leżącego w granicach zaboru
austriackiego.
* 1807 r. - Opoczno zostaje wcielone do Księstwa Warszawskiego, do departamentu
radomskiego.
* 1809 r. - opocznianie złożyli przysięgę na wierność cesarzowi Napoleonowi.
Uroczyste obchody urodzin cesarza Napoleona zorganizowane przez Feliksa Skórkowskiego
z Wielkiej Woli i Bartłomieja Rudzkiego z Kozenina.
* 1811 r. - w Opocznie powstaje pierwsza szkoła elementarna zorganizowana przez
Dozór Szkolny.
* 1815 r. - po Kongresie Wiedeńskim Opoczno znalazło się w granicach zaboru
rosyjskiego.
* 1818 r. - rozebranie drewnianego kościoła św. Ducha; budowa figury św. Ducha
na jego pamiątkę. (zobacz też tu)
* 1818 r. - epidemia cholery, która nawiedziła m.in. Opoczno. (zobacz też tu)
* 1828 r, - Opoczno liczyło 3363 mieszkańców i 342 domy.
* 1828 r, - w Opocznie pracowało 2 garbarzy, l tkacz, 3 kapeluszników, kilku
kowali, handel znajdował się w rękach żydowskich.
* 1830 r. - założenie cmentarza obecnie zwanego „cholerycznym" przez zakonników
św. Ducha, prowadzących szpital w Opocznie.
* 1850 r. - odrestaurowanie kościoła pw. św. Bartłomieja pod nadzorem architekta
Henryka Marconiego.
* 1863 r. - w przededniu powstania styczniowego w Opocznie stacjonowała załoga
rosyjska w sile 2 rot piechoty.
* 1863 r. - naczelnikiem powiatu opoczyńskiego był Aleksander Leśkiewicz, a
naczelnikiem wojennym mjr Szokalski (później major Paszczenko i major Doniec
Chmielnicki).
* styczeń 1863 r. - Opoczno zostaje zajęte przez oddział powstańczy pod dowództwem
Józefa Łakińskiego (opuścił miasto 6 lutego 1863 roku). (zobacz też tu)
* 1863-64 r. - w Opocznie pracowały carskie doraźne sądy wojskowe oraz funkcjonowały
wiezienia dla powstańców (w piwnicach domu Esterki oraz na ulicy Szpitalnej;
działała Komisja Wojenno - Śledcza, zajmująca się ściganiem powstańców).
* 1864 r. - sformowanie Pułku Opoczyńskiego Dywizji Sandomierskiej pod dowództwem
płk. Jana Rudowskiego; walki na terenie opoczyńskiego.
* 9 kwietnia 1864 r. - ostatnia bitwa powstańcza na terenie opoczyńskiego -
potyczka pod Klinami.
* 1864 r. - władze cesarskie represjonowały za udział w powstaniu styczniowym
124 osoby (stanowiło to 15% ogółu represjonowanych w guberni radomskiej).
* 1864 r. - w wyniku reformy administracyjnej z powiatu opoczyńskiego odłączono
część ziem, z których utworzono powiat konecki.
* 1874-75 r. - odbudowa ruin zamku kazimierzowskiego, który stał się siedzibą
władz powiatowych.
* 1878 r. - Opoczno liczyło 4975 mieszkańców (w tej liczbie 2412 to ludność
żydowska).
Lata 70. XIX wieku - w Opocznie istniały: browary, fabryka miodu, fabryka octu,
trzy farbiarnie, dwie garbarnie, dwie olejarnie, wiatrak, młyn wodny. W Opocznie
pracowało m.in. 70 szewców, 30 krawców.
* 1880 r. - rozpoczęła pracę fabryka płytek ceramicznych Jana Dziewulskiego
i braci Józefa i Władysława Lange (zakład posiadał wówczas 18 pieców).
* 1885 r. - otworzenie linii kolejowej Skarżysko-Kamienna - Koluszki.
* 1886 r. - w Opocznie znajdowały się dwa kościoły katolickie (parafialny i
szpitalny), synagoga, szpital powiatowy św. Władysława na 28 łóżek, przytułek
dla starców, szkoła jednoklasowa ogólna i rzemieślniczo-niedzielna; sąd pokoju
i gminy; urząd pocztowy i stacja telegraficzna.
* 1886 r. - Opoczno liczyło 5500 mieszkańców i 250 domów (w tym 50 murowanych).
* 1891-93 r. - epidemia cholery. (zobacz też tu)
* 1889, 1899 r. - pożary Opoczna.
* 1900 r. - powstanie w Opocznie Towarzystwa Ochotniczej Straży Ogniowej, której
pierwszym prezesem został Władysław Lange.
Przełom XIX i XX wieku - oprócz fabryki ceramicznej w Opocznie funkcjonowały
piece wapienne, odlewnia żelaza, cementowania i pończoszarnia.
Lidia Świątek
<Zabytki> <Historia> <Zdjęcia> <Gawęda> <Żydzi> <Legendy> <Linki> <Autorzy>