opiekun
miejsc pamięci narodowej, społeczny opiekun zabytków, miłośnik historii i etnografii
Ziemi Opoczyńskiej. Urodził się 14 maja 1935 roku w Opocznie w rodzinie Marianny
z domu Cieślik i Konstantego Koperkiewicza. Wraz z rodziną mieszka w Ogonowicach
koło Opoczna. Uczył się na tajnych kompletach. Po zakończeniu działań wojennych
podjął naukę w Gimnazjum Ogólnokształcącym w Opocznie, gdzie wstąpił do tajnej
organizacji "Czarny Orzeł", zorganizowanej przez prof. Dulińca, w
której otrzymał pseudonim "Koper". W 1952 roku wraz z innymi jej członkami
osadzono go w celach Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach.
Po tych wydarzenia kontynuował naukę w Końskich, gdzie zdobył wykształcenie
techniczne. Następnie pracował w PKP w Skarżysku Kamiennej w parowozowni. W
latach 1957-59 odbywał służbę wojskową w 25 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Pruszczu
Gdańskim. Przez długie lata pracował w Inspektoracie Ruchu Drogowego Komendy
Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Końskich, Opocznie i Przysusze. Ponadto w
ramach pracy społecznej zajmował się ochroną, dokumentacją opisową i fotograficzną
zabytków oraz zbieraniem eksponatów muzealnych. Był kustoszem kaplicy Sanktuarium
Pamięci Narodowej im. Męczennika św. Ojca Maksymiliana Marii Kolbe w Tomaszowie
Mazowieckim, mieszczącej się w podziemiach kościoła Matki Bożej Królowej Polski.
W swoim dorobku posiada wiele opracowań, które opublikowano na łamach wielu
polskich i zagranicznych gazet i czasopism (m.in. Wolny Obserwator, Wieści Opoczyńskie,
TOP, Echo powiatu, Słowo Ludu, Glos Robotniczy, Wrocławski Tygodnik Katolików,
Za i Przeciw, Łódzkie Studia Etnograficzne, Prawo i Życie, Przegląd Prawosławny,
Natanael, Wiadomości Dnia, Ave, Informator Opoczyński, Zeszyty Historyczne Światowego
Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Wrocławska Gazeta Polska, Dziennik Łódzki,
Goniec Świętokrzyski, Ekspres Wieczorny, Słowo Powszechne, W Służbie Narodu,
Polityka, Dziennik Ludowy, Wołyń Bliżej, Wołyń (Ukraina), Wiczje (Ukraina),Kołchozowa
Prawda, Czerkaska Prawda (Ukraina), Kaliningradzka Prawda (Rosja) i wiele innych.
Ponadto był autorem Monografii Zakładów Drzewnych w Petrykozach, współautorem
Monografii OSP w Opocznie. Na antenie Telewizji Łódź, Telewizji Lwów i Telewizji
Wołyńskiej emitowano wywiady z Włodzimierzem Koperkiewiczem dotyczące cmentarzy
wojskowych i przebiegu działań wojennych. Był współpracownikiem Muzeum Regionalnego
w Opocznie, gdzie znajduje się opracowana przez niego kartoteka Małe i duże
formy sakralne Ziemi Opoczyńskiej i kartoteka osób zasłużonych dla Opoczna i
dla Ojczyzny. Za całokształt pracy społecznej został wyróżniony: orderem św.
Marii Magdaleny III stopnia za pracę dla dobra cerkwi (1992), wyróżnieniem im.
Krystyny i Bolesława Singlerów przez Jury Polcul Foundation w Sydney (1996),
trzykrotnie odznaką Przyjaciela Dziecka (1965,1975,1988), odznaką Zasłużonego
Działacza Kultury (1983), za zasługi dla województwa piotrkowskiego (1985),
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1992), Krzyżem WIN-u z Londynu
(1989), nominacją na Honorowego Podporucznika Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
w Londynie (1989), Patentem Weterana Walk o Wolność Niepodległość Ojczyzny (2001).
Za całokształt osiągnięć został awansowany na stopnie oficerskie. Był również współorganizatorem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Opocznie oraz członkiem Związku Więźniów Politycznych
Okresu Stalinowskiego, gdzie pełnił funkcję sekretarza oddziału. Przez wiele lat
współpracował z władzami powiatu miasta i gminy oraz okolicznymi szkołami.Włodzimierz Koperkiewicz zmarł 13 listopada 2022 r. w Opocznie.
